udostępnij:
Mimo poniżenia, psychicznej i fizycznej przemocy, poczucia samotności, izolacji od dalszej rodziny i przyjaciół pozostaje jednak wiara, że jednak coś się zmieni, a osoba, którą przecież się kocha zrozumie swoje błędy. Po wielu latach związku z osobą zaburzoną partner staje się znerwicowanym wrakiem człowieka. Dzieci wykazują wszelkie symptomy kompleksowego stresu pourazowego, w następstwie wychowania w domu pełnym krzyku i przemocy, życia w ciągłym lęku przed nowym wybuchem. Kiedy eskalacja nienawiści staje się tak niebezpieczna, staje się jasne, że ochrona dzieci wymusza decyzję – trzeba odejść.
Wielu z tych, którzy żyją w piekle związku z osobą o zaburzonej osobowości, dochodzi do punktu, gdzie nie ma już wyjścia i mimo najlepszych chęci nie można kontynuować bycia razem. Jednak odejść od człowieka o zaburzonej osobowości jest niezmiernie trudno. Ci, którzy się na to zdobędą, mogą ponieść ciężkie konsekwencje. Zaburzona osobowość partnera oznacza niedojrzałość, niestabilność emocjonalną i radykalizm. Partner może stosować różne zachowania, od gróźb, zastraszania, nachodzenia, wyszydzania – do fałszywych oskarżeń i niekontrolowanych wybuchów fizycznej agresji, które mogą być szczególnie niebezpieczne dla zdrowia i nawet życia ofiary. Inni porzuceni zamiast grozić, błagają o następną szansę, okaleczają się, by wzbudzić poczucie winy lub organizują spektakularne „samobójstwa”. Bardzo często można się znaleźć wtedy na rozdrożu i bezustannie zadawać sobie pytanie, czy mniejszym złem będzie zostać, czy odejść?
Gdy postanowisz już odejść od swojego oprawcy, przygotuj się do tego dokładnie.
Powiadom osobę, której ufasz o swoich zamiarach.
Trzymaj pieniądze, karty kredytowe, dokumenty, prawo jazdy, klucze i telefon pod kontrolą, by mieć do nich dostęp, gdy będziesz potrzebować.
Przygotuj listę bezpieczeństwa. Przemyśl, gdzie możesz szukać schronienia, na kogo możesz liczyć w przypadku zagrożenia. Wypisz rzeczy, które musisz przemyśleć, zanim odejdziesz. W jakich sytuacjach zachowanie twojego partnera może się wyrwać spod kontroli? Pamiętaj, że emocjonalna i fizyczna przemoc może być zatrzymana tylko w pierwszym momencie, nie można jej powstrzymać, gdy eskaluje. Zapisz pomysły, jak możesz przerwać rozmowę, gdy idzie w złym kierunku, jak opuścić pomieszczenie i kiedy zadzwonić na policję.
Bezpieczeństwo dzieci jest zawsze priorytetem. Gdy podejmujesz decyzję odejścia przemyśl, jaki jest najlepszy interes dla dzieci. Pomyśl o ich potrzebach i pragnieniach, by twoje negatywne emocje nie przesłaniały ci ich dobra.
Pomyśl o przyszłości. Kiedy zostawiasz za sobą związek z człowiekiem o zaburzonej osobowości, pomocna będzie wizja tego, co będziesz robić. Wyobraź sobie, gdzie chcesz być po upływie dłuższego czasu, no i jakie masz marzenia do spełnienia.
Bądź realistą (realistką). Przez najbliższe miesiące będziesz przechodzić przez emocjonalną burzę. Potrzebujesz wsparcia i umiejętności radzenia sobie ze stresem.
O czym pamiętać radzi psycholog Katarzyna Pilewicz
Oto kilka reguł, które warto sobie uświadomić:
„Nie spowodowałam przemocy, nie mogę nikogo naprawić ani kontrolować cudzego zachowania; Każdy jest odpowiedzialny za własne zachowania, winienie innych za błędy jest niedojrzałe”.
„Muszę mieć wzgląd na swoje własne potrzeby trochę bardziej niż na potrzeby innych, by być dla innych pożytecznym i emocjonalnie stabilnym”.
„Jestem odpowiedzialna w połowie za to, co dzieje się w moim związku, druga osoba bierze na siebie pozostałe 50 procent”.
Warto poradzić się zawodowego psychologa, kapłana, albo kogoś z dobrą wiedzą i doświadczeniem, ale nie warto słuchać wszystkich, którym coś się wydaje.
