udostępnij:
Jan Paweł II Wielki
1920-2005
wybrany na Papieża 16 października 1978 r.
Jeden z największych autorytetów moralnych przełomu XX i XIX w.
Jego osobiste świadectwo stanowiło jego siłę. Dzięki mediom stał się jednym z najbardziej znanych ludzi – jednak to nie media kreowały wizerunek Papieża, to Papież wpływał na świat mediów. Dziennikarze go nie tylko szanowali i podziwiali, ale czuli, że sami uczestniczą w wielkiej misji, sami doświadczają czegoś absolutnie szczególnego. Naturalnie – byli tacy, którzy próbowali poddawać krytyce jego nauczanie, byli i tacy, którzy chcieli go zabić i unicestwić jego dzieło. On sam dawał prawdziwe świadectwo życia chrześcijańskiego w miłości, posłudze, mądrości, pracy i cierpieniu. Podróżowaliśmy wraz z nim przez 27 lat pontyfikatu po całym świecie, wydawało się, że będzie z nami na zawsze. A jednak pozostawił nas… lecz z niezastąpionymi wrażeniami przeżywania modlitwy, wiary i zaufania. Pozostawił nas ze swoim nauczaniem, z dziedzictwem, do którego w chwilach kryzysu i zwątpienia potrzebujemy wracać. Jego nauczanie nie było momentami wygodne, sprawiało trudności, zmuszało do zastanowienia się, ale ciągle jest źródłem wskazówek – dla prostych i wszechstronnie wykształconych. Był dla nas jak ojciec, bo prowadził nas do Boga Ojca ze szczególnym nabożeństwem do Matki Boskiej. Nie lękajcie się – przywoływał słowa Jezusa Chrystusa – dając otuchę i wskazówkę.
Wszyscy musimy wybrać dialog i miłość jako jedyne drogi, które pozwalają nam szanować prawa wszystkich i podejmować wielkie wyzwania nowego tysiąclecia.
Posłannictwo młodych
Wiele z tego co, będzie jutro, zależy od zaangażowania się dzisiejszego pokolenia chrześcijan. Zależy nade wszystko od waszego zaangażowania, dziewczęta i chłopcy, na których wnet spocznie odpowiedzialność za decyzje, od których zależeć będą nie tylko wasze losy, ale także losy wielu innych ludzi. Waszym posłannictwem jest zabezpieczenie w jutrzejszym świecie obecności takich wartości, jak pełna wolność religijna, poszanowanie osobowego wymiaru rozwoju, ochrona prawa człowieka do życia , począwszy od momentu poczęcia aż do momentu śmierci, troska o rozwój i umocnienie rodziny, dowartościowanie kulturowych odrębności dla wzajemnego ubogacenia się wszystkich ludzi, ochrona równowagi naturalnego środowiska, które coraz bardziej bywa zagrożone. – mówił Jan Paweł II w Częstochowie 15 sierpnia 1991 r.
